หนึ่งในเรื่องที่ผมเสียใจคือไม่สามารถประสบความสำเร็จกับทีมชาติอังกฤษ
นั่นคือหนึ่งถ้อยแถลงของ เวย์น รูนี่ย์ หลังจากเจ้าตัวออกมาประกาศอำลาทีมชาติ เป็นเรื่องที่ตกใจและน่าใจหายไม่น้อยที่รูนี่ย์ประกาศเช่นนั้นออกมา
ภาพความทรงจำของผมกับ เวย์น รูนี่ย์ เด่นชัดขึ้นมาทันทีหลังจากได้อ่านข่าวนี้เมื่อช่วงเย็นของวันพุธที่ผ่านมา
จะว่าไปแล้วเส้นทางการเติบโตในสายอาชีพนักฟุตบอลของเขาตีคู่ไปกับความหลงใหลในโลกฟุตบอลของผม
ภาพความทรงจำที่เห็นไอ้หนูร่างตุ้ยนุ้ยลงมาหวดประตูลูกนั้นใส่ UFABET369 ยังตราตรึง ยิ่งตอนที่ย้ายมาเล่นให้กับแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ใหม่ๆ ยิ่งทำให้โลดเต้นและดีใจเสียยกใหญ่
หรือจะเป็นเหตุการณ์ในยูโร 2004 ที่ทำให้ผมทั้งปลื้มปริ่ม ยินดี และเสียใจ หรือจะ ฟุตบอลโลก 2006 กับช็อตโดนใบแดงในจังหวะนั้นที่ทำให้ผมเดือดดาลและเกรี้ยวกราด หากจะพูดว่านี่คือหนึ่งในไอดอลที่ผมติดตามมากที่สุดคนหนึ่งก็คงไม่ผิดแปลกอะไร
วันเวลาดำเนินไปพัฒนาการของรูนี่ย์รุดหน้าไปรวดเร็ว จากเด็กตัวเล็กๆที่เติบโตมาจากถิ่น กูดิสัน พาร์คโยกย้ายถิ่นฐานไปบ้านหลังใหม่ที่ใหญ่กว่าอย่าง โอลด์ แทร็ฟฟอร์ด ซึ่งที่นั่นทำให้รูนี่ย์กลายมาเป็นนักเตะที่ยิ่งใหญ่จวบจนทุกวันนี้
เส้นทางในทีมชาติคงไม่ต่าง โอกาสจาก สเวน โกรัน อีริคส์สัน ในวันนั้นทำให้โลกรู้จักเด็กหนุ่มจากคร๊อกซ์เท็ธคนนี้
ประตูแรกในนามทีมชาติที่กดใส่มาซิโดเนียยังคงติดตา เพราะนั่นคือประตูแจ้งเกิดและทำให้เขากลายเป็นนักเตะที่อายุน้อยที่สุดที่ยิงประตูให้ทีมชาติอังกฤษ
ไหนจะผลงานใน ยูโร 2004 รอบสุดท้ายที่เข้าตาเต็มเบ้า แม้จะเจ็บกลับมาและไม่สามารถช่วยทีมไปให้ไกลกว่าที่ ควรจะเป็น แต่นั่นพูดได้เต็มปากว่าเป็นเวทีแจ้งเกิดของเขาอย่างเต็มตัว
กาลเวลาผ่านไปนานวัน อาจจะล้มบ้าง เจ็บบ้าง และผิดหวัง แต่จากเด็กที่ไล่ตามความฝันในวันนั้นกลายมาเป็นกัปตัน ทีมชาติอังกฤษ
ติดตามข่าวสารได้ที่ andycave.net